معنی ندای عامیانه

هی

هی

دریغا

وادی ایمن

ندای. [ن ِ] (از ع، اِ) ندا. نداء. رجوع به ندا شود:
در این بود سر بر زمین فدای
که گفتند بر گوش جانش ندای.
سعدی.

عامیانه. [ن َ / ن ِ] (ص نسبی، ق مرکب) منسوب به عوام و مردم بیسواد و فرومایه و پست. (ناظم الاطباء):
عامیانه چه ملامت میکنی
بخل بر خوان خداوند غنی.
مولوی.

آنچه به‌وسیلۀ مردم عادی استفاده می‌شود، غیرعلمی، عوامانه،
(قید) مانند عوام، به روش مردم عادی: عامیانه چه ملامت می‌کنی / بخل بر خوان خداوند غنی (مولوی: ۷۹۸)،

هی

تودگانه

فظ

لغه عامیه

(نِ) [ع - فا.] (ق مر.) مانند عوام و مردم بی سواد.

تودگانه

خلقی، عوامانه، عوام‌وار،
(متضاد) عارفانه

منسوب به عوام و مردم بیسواد و فرومایه

242